بررسی دُزهای مختلف علف‌کش فن مدیفام+دس مدیفام+اتوفومسیت در زمان های مصرف متفاوت در چغندرقند (Beta vulgaris L)

به­ منظور بررسی امکان کاهش دُز علف‌کش فن مدیفام+دس مدیفام+اتوفومسیت در زمان­ های مصرف آنها در مزرعه چغندرقند آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 92-91 در شهرستان سبزوار استان خراسان رضوی انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت از دُزهای مختلف علف‌کش (صفر، 75% و 125% توصیه شده) در زمان­ های مصرف (4-2 برگی، 8-4 برگی و 12-8 برگی چغندرقند) بودند. علف‌کش مورد استفاده در این آزمایش علف‌کش فن مدیفام (9/2%)+دس مدیفام (7/2%)+اتوفومسیت (11/3%)(با نام تجاری بتانال پروگرس اُ اف) به مقدار 877 گرم ماده مؤثره در هکتار از فرمولاسیون امولسیون 27/4% بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تأخیر در زمان مصرف علف‌کش سبب افزایش 55/92 درصدی تراکم علف­ هرز و 33 درصدی وزن خشک علف­ هرز شد. استفاده از علف‌کش در مرحله 8-4 برگی بالاترین عملکرد ریشه و قند را موجب شد. ناخالصی‌های ریشه تحت تأثیر زمان مصرف علف‌کش قرار نگرفت. دُز 125% توصیه شده کمترین تراکم و وزن خشک علف‌های هرز و بالاترین عملکرد قند و ریشه را تولید کرد. درصد قند ناخالص و میـزان پتاسیم تحت تأثیـر دُز مصرفی قرار نگرفت و در مورد سـایر ویژگی­ های کیفی ریشه اختلاف آماری معنی‌داری بین دُز 125% توصیه شده و دُز توصیه شده وجود نداشت. نتایج آزمایش در مجموع نشان داد که در مراحل اولیه رشد (4-2 برگی چغندرقند) استفاده از مقادیر کمتر از دُز توصیه شده و در مراحل 12-8 برگی چغندرقند استفاده از دُز بیشتر علف‌کش سبب حصول مناسب‌ترین عملکرد ریشه در چغندرقند شد.